ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ ( ..μερος πρωτο..η ιστορια ..)

"Ω ,Λακεδαιμόνιοι, οι Αθηναίοι σάς παρακαλούν να τους στείλετε βοήθεια και να μην αφήσετε να πέσει σκλαβωμένη στα χέρια των βαρβάρων η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας. Διότι, να, τώρα η Ερέτρια είναι υπόδουλη και η Ελλάδα έχει γίνει ασθενέστερη αφού έχασε μια πόλη αξιόλογη".

Αυτό ήταν σύμφωνα με τον Ηρόδοτο το μήνυμα που μετέφερε ο Αθηναίος ημεροδρόμος Φειδιππίδης προς τους άρχοντες της Σπάρτης...

Βρισκόμαστε στο 490π.Χ. Λίγο πριν τη μάχη του Μαραθώνα....

Οι Περσικές τριήρεις ήδη έχουν ανοίξει πανιά προς το Αιγαίο για να εκτελέσουν τη διαταγή του μεγάλου βασιλιά , δηλαδή να υποδουλώσουν την Αθήνα και την Ερέτρια και να του φέρουν ενώπιον του τους κατοίκους δούλους".
Μεγάλες πόλεις και νησιά υποδουλώνονται. Σάμος, Νάξος, Δήλος..Κάρυστος. Οι Πέρσες έχουν φτάσει στην Εύβοια.. Επόμενος στόχος ... η Ερέτρια. Στην πόλη βασίλευαν η αμφιβολία και η σύγχυση. Μερικοί επιθυμούσαν να συνδιαλλαγούν με τους εισβολείς, ενώ άλλοι πρότειναν να εγκαταλείψουν την πόλη...
Οι Ερετριείς, αν και στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου, αποφάσισαν τελικά να αμυνθούν εντός των τειχών. Μετά από πολιορκία έξι ημερών όμως η Ερέτρια αλώθηκε με προδοσία. Δύο εξέχοντες πολίτες, ο Εύφορβος του Αλκιμάχου και ο Φίλαγρος του Ακαυνέα, παρέδωσαν την πόλη στους εχθρούς, οι οποίοι την πυρπόλησαν από άκρο σε άκρο..

Η βαρβαρότητα των Περσών στην Ερέτρια στέρησε κάθε λογικό επιχείρημα από τους Αθηναίους που εξακολουθούσαν να υποστηρίζουν τον συμβιβασμό ως την καλύτερη λύση. Μετά την καταστροφή της ευβοϊκής πόλης, οι Αθηναίοι θεώρησαν πως είχε φθάσει η σειρά τους. Επομένως, έπρεπε να πολεμήσουν και να εξαντλήσουν τις λιγοστές πιθανότητες που είχαν για να σώσουν την πόλη και τον εαυτό τους...

Οι Πέρσες αποφασίζουν και διαλέγουν σαν τόπο απόβασης τη πόλη του Μαραθώνα. Τόσο λόγω της απόστασης από την Ερέτρια , τη τελευταία μεγάλη πόλη που υποδούλωσαν , όσο γιατί το μέρος ήταν κατάλληλο και για να δράσει το ιππικό τους στράτευμα , αλλά και λόγω της κοντινής απόφασης από τη μεγάλη ελληνική πόλη. Χρησιμοποιούν σαν προγεφύρωμα τη περιοχή του Σχοινιά έχοντας αναμφίβολα επιλέξει μια ισχυρή θέση.

Στις κορυφές της Πεντέλης άναψε η συνθηματική φωτιά. Η είδηση έφτασε..οι εχθρικές δυνάμεις , έχουν αποβιβαστεί.
Οι Αθηναίοι κάνουν συμβούλιο. Αποφασίζουν να ζητήσουν βοήθεια από την Σπάρτη.. Ο Φειδιππίδης αναλαμβάνει αποστολή. Να πάει όσο πιο γρήγορα μπορεί να μεταφέρει το μήνυμα έκκλησης βοήθειας. Πεζός ..τρέχοντας ..όχι έφιππος..για να μη γίνει τυχόν αντιληπτός από τον εχθρό αλλά και για να εκμεταλλευτεί ευκολότερα τα άγνωστα μονοπάτια της διαδρομής...

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Φειδιππίδης έφτασε στη Σπάρτη μία μέρα μετά την αναχώρηση του από την Αθήνα.. Στάθηκε μπροστά στους Σπαρτιάτες μεταφέροντας το αίτημα βοηθείας. Οι Σπαρτιάτες όμως προφασιζόμενοι θρησκευτικούς λόγους αρνήθηκαν να στείλουν άμεσα βοήθεια ..αν δεν περνούσε πρώτα η πανσέληνος.. Τελικά τα σπαρτιατικά στρατεύματα κατέφθασαν και αυτά στο πεδίο της ιστορικής μάχης του Μαραθώνα, μια μέρα μετά από αυτήν..Οι Πέρσες όμως είχαν ήδη ηττηθεί.

Με αυτή την απάντηση λοιπόν των Σπαρτιατών ο Φειδιππίδης επέστρεψε τρέχοντας πίσω στην Αθήνα . Ο στρατηγός Μιλτιάδης έχει πάρει την απόφαση... Ότι είναι να γίνει θα γίνει εκεί στον Μαραθώνα. Οι Αθηναίοι Φόρεσαν της πανοπλίες τους αποχαιρέτησαν τις γυναίκες τους και έσπευσαν να συναντήσουν το πεπρωμένο τους....


Η αφήγηση λοιπόν του Ηροδότου για τη μεγάλη μάχη του Μαραθώνα είναι η αφετηρία της ιδέας για του αγώνα του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΥ. Ο Βρετανός σμήναρχος της RAF και ελληνολάτρης John Foden επικέντρωσε το ενδιαφέρον του σε αυτή τη λεπτομέρεια Μπορεί κάποιος να διανύσει τα 250 σχεδόν χιλιόμετρα μεταξύ Αθήνας -Σπάρτης σε λιγότερο από 2 μέρες; Ο μόνος τρόπος να αποδειχτεί αυτό ήταν κάποιος να το επιχειρήσει να το κάνει. Δρομέας μεγάλων αποστάσεων ο ίδιος μαζί με άλλους τέσσερις συναδέλφους του, καταστρώνουν τον σχεδιασμό της πλησιέστερης προς τη περιγραφή του Ηροδότου διαδρομής και στις 8 οκτωβρίου του '82 κάνουν το μεγάλο εγχείρημα. Την άλλη μέρα μετά από 36 ώρες ο John Foden, έχει φτάσει Σπάρτη.

Η ομάδα των Βρετανών είχε αποδείξει πως ο Ηρόδοτος είχε δίκιο. Ένας άνθρωπος είναι ικανός να καλύψει την απόσταση των 250 χιλιομέτρων σε λιγότερο από 2 μέρες!!!

Το μικρόβιο μπήκε και το 1983 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας "ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ" με συμμετοχή 45 αθλητών από 11 χώρες και την Ελλάδα. Από τότε κάθε σεπτέμβρη δίνεται η εκκίνηση για το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟ στους πρόποδες τις Ακρόπολης με τερματισμό το άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη. 'Eνας αγώνας που διαρκώς αναβαθμίζεται και η συμμετοχή και ο τερματισμός σε αυτόν τον πιο δύσκολο αγώνα του είδους του παγκοσμίως, γίνεται στόχος σε αθλητές από όλον το κόσμο. Φέτος στάθηκαν στην εκκίνηση σχεδόν 350 αθλητές Η δυσκολία όμως του αγώνα , η βαρύτητα του άθλου του Φειδιππίδη ,η δυσκολίες της διαδρομής , των καιρικών συνθηκών που είναι διαφορετικές κάθε χρόνο, φτάνουν τη δοκιμασία της ανθρώπινης αντοχής και του ψυχικού σθένους στο αποκορύφωμα τους..

Είναι χαρακτηριστικό οτι μόλις ένας στους τρείς καταφέρνουν να φτάσουν μέσα σε 36 ώρες στη Σπάρτη...να αγγίξουν το πόδι από το άγαλμα του Λεωνίδα που περιμένει κάθε χρόνο εκεί τους ΣΠΑΡΤΑΘΛΗΤΕΣ.
Η συγκίνηση στον τερματισμό απερίγραπτη.. Το έπαθλο το ίδιο από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο τερματίσαντα.. Στεφάνι από κλάδο ελιάς και λίγο νερό από τον ποταμό Ευρώτα...

Πέρα από την αθλητική του διάσταση ο αγώνας του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΥ γίνεται ένα ισχυρό βήμα όπου χωρίς τυμπανοκρουσίες διοχετεύονται αληθινά μηνύματα φιλίας και ειρήνης ανάμεσα στους λαούς της γης πέρα και πάνω από οποιεσδήποτε πολιτικές ή φυλετικές διακρίσεις...

Η συμμετοχή...ο τερματισμός στο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟ ..δεν είναι τερματισμός αγώνα...αλλά εμπειρία ζωής...

Συνεχίζεται.....



( Εκτός απο τη προσωπική πένα χρησιμοποιήθηκαν για το κείμενο έντυπο ύλικο απο προσωπικό αρχείο όσο και υλικό από ηλεκτρονικές πηγές όπως το www.spartathlon.gr , και άλλες πηγές. )