Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Ήμουν κι εγώ εκεί! 12/07/08, Λαύριο


Τον Διαμαντή τον έχω γνωρίσει απο το τρέξιμο.Ο Διαμαντής είναι απο τα παιδιά που εκτιμώ πολύ στον χώρο μας χωρίς να έχουμε ιδιαίτερα πολλά πολλά να πούμε μεταξύ μας.Χαμηλών τόνων, έξυπνος ,σεμνός , σοφός και ρομαντικός. Κάνει το τρέξιμο του , την άσκηση του για τον εαυτό του, στον βαθμό που το απολαμβάνει , πρώτα απ όλα για εκείνον και όλα αυτά μου αρέσουν γιατί κάπως έτσι κάνω κι εγώ το δικό μου τρέξιμο.


Ο Διαμαντής λοιπόν πρίν τρία χρόνια , μπορεί να είναι και περισσότερα , είχε μια ιδέα. Μια καλοκαιρινή νυχτερινή,συνάντηση φίλων αθλούμενων με συνδιασμό προπόνησης , παρέας , ψυχαγωγίας και να καταλήγει σαν πάρτυ με όλους όσους θα συμμετείχαν σε αυτή.Μια ευκαιρία να γνωριστούμε κάποιοι μεταξύ μας , να απολαύσουμε ένα φεγγαρόλουστο καλοκαιρινό βράδυ κάνοντας αυτό που αγαπάμε ... τρέχοντας.. Τρέχοντας παρέα , χωρίς ρολόγια, χωρίς ανταγωνισμό, χωρίς μετάλια και διακρίσεις. Μια παρέα τρέχει... μια παρέα ξεκουράζεται μετά το τρέξιμο στην παραλία καλοκαίρι .. βράδυ... Κρασάκι... μεζέδες... πειράγματα ... γέλια ... ακόμα και μπάνιο στην θάλασσα.

Το πού το πώς και το πότε θα γινόταν και στην συνέχεια πότε θα γίνεται οπως έδειξε και η ιστορία, τα βρήκε ο Διαμαντής.Η τοποθεσία λίγο έξω απο την Αθήνα, στο Λαύριο.Κοντά και σε θάλασα, μια διαδρομή μετρημένη στην απόσταση των 21 χιλιομέτρων, μια ημερομηνία που το φεγγάρι θα βοηθούσε στο νυχτερινό τρέξιμο σε δασικό δρόμο και μια ημερομηνία που δεν θα έχουν φύγει ακόμα σύμφωνα με τον κανόνα οι περισσότεροι για τις διακοπές τους.

Τρία χρόνια πίσω.. Η ενημέρωση και οι πληροφορίες για όλο αυτό ήρθαν απο στόμα σε στόμα , αλλα κυρίως απο ένα δρομικό σάιτ πρωτοπόρο στον χώρο για τα ελληνικά δεδομένα σχετικό με το τρέξιμο. Το Runningnews που στην πορεία συνέβαλε και αυτό μαζί με πρωτοβουλίες τρίτων να υπάρξει μία έξελιξη και μέσα σε τρία μόλις χρόνια η ιδέα του Διαμαντή να είναι ένα απο τα αθλητικά κατά κάποιον τρόπο γεγονότα του καλοκαιριού. Την πρώτη χρονιά δεν πήγα... ήμουν διστακτικός.Είδα όμως φωτογραφίες, άκουσα και διάβασα περιγραφές και ζήλεψα , μετάνιωσα που δεν ήμουν κι εγώ εκεί.Την δεύτερη χρονιά ήθελα αλλά δεν μπόρεσα να πάω.. άλλες υποχρεώσεις με κράτησαν πίσω...Φέτος το γεγονός ήταν προγραμματισμένο του σε όλα.. Ακόμα και το πρόγραμμα της δουλειάς είχε ρυθμιστεί ωστε να μην δουλεύω το "μεγάλο " σάββατο.Και πήγα...

Η συνάντηση των δρομέων ήταν στο Λαύριο απο νωρίς το απόγευμα..Γνωστά πρόσωπα, πειράγματα, γελάκια , κουβεντούλες , αλλά και πρόσωπα νέα που δεν τα είχα δεί σε κάποιον αγώνα στο παρελθόν.. Η ώρα περνάει και όλο και πιό πολλοί μαζευόμαστε.. άλλοι με ποδήλατα, άλλοι χωρίς, φτάσαμε κοντά-κοντά τους 100 νοματέους. Ο Διαμαντής δίνει τις τελευταίες οδηγίες... Δέν είναι αγώνας .. προπόνηση είναι.. Οργανωμένη προπόνηση με δείκτες στον δρόμο μην χαθεί κανείς και με κινούμενους σταθμούς ανεφοδιασμού. Και έρχεται η ερώτηση απο τον εμπνευστή της ιδέας. "Να σηκώσουν τα χέρια τους όσοι ήρθαν για πρώτη φορά". Κι εγώ το σήκωσα. Εκεί έγινε η διαπίστωση οτι οι περισσότεροι δεν είχαμε ξαναπάει εκεί τις δύο προηγούμενες χρονιές..

Βγαίνουμε φωτογραφίες και ξεκινάμε. Χωρίς άγχος. Σε παρέες και όλοι σε πιο χαλαρό ρυθμό απο τον ρυθμό που τρέχουμε συνήθως. Πολλοί φίλοι μου εκεί. Πάρα πολλοί. Γέλια πειράγματα, κουβεντούλα όλα τα είχε ο μπαξές.Εκτιμώ ιδιαιτέρως κάποιους συναθλούμενους μου και απόλαυσα την ευκαιρία να τρέξω δίπλα τους να πούμε τα νέα μας. Τα αυτοκίνητα υποστήρηξης δύο που εναλλασόντουσαν σαν σταθμοί ανεφοδιασμού . Στο ένα ο Διαμαντής και η Ελίνα, στο άλλο ο Γρηγόρης. Στάση για κουβεντούλα, μια δροσιά ισοτονικό απο αυτά που έφερε ο Λεονάρδος και συνεχίζουμε...
Αλλαγή ρυθμών, αλλαγή παρέας, αλλαγή θέματος στην κουβέντα... τώρα πώς βρέθηκα να τρέχω με έναν φίλο μου σαν να μας κυνηγάνε μέσα στην νύχτα , δεν το κατάλαβα... πάντως τερματίσαμε μαζί..
21 απολαυστικά χιλιόμετρα με φίλους..

Η ΕΚΠΛΗΞΗ!

Μου δώσανε αναμνηστικό δίπλωμα και έγραφε επάνω "Ήμουν κι εγώ εκεί".
Απο τα πιό όμορφα διπλώματα που έχω πάρει ποτέ, συγκρίνεται ακόμα και με διπλώματα απο αγώνες σημαντικούς για μένα που έχω πάρει μέρος στο παρελθόν.Δείχναμε τα διπλώματα μας ο ένας στον άλλο και γελούσαμε..

ΤΟ ΠΑΡΤΥ!
Τελείωσε το κομμάτι της ιδέας που αφορούσε το τρέξιμο. Η ιδέα όπως είπα και πιο πρίν είχε και συνέχεια για μετά το τρέξιμο.Έτσι το ένα αυτοκίνητο πίσω απο το άλλο πήγαμε όλη η παρέα σε μία παρακείμενη παραλία. Εκεί έγινε κάτι σαν πάρτυ ρεφενέ. Ο Διαμαντής είχε μαγειρέψει με την οικογένια του πολλούς κεφτέδες για όλους, άλλοι είχαν μαγειρέψει πίττες, άλλοι ελιόψωμα, άλλοι φέρανε αναψυκτικά , άλλοι μπύρες, άλλοι άλλους μεζέδες. Οι πιο τολμηροί βούτηξαν και στη θάλασσα. Αυτοί ήταν οι λιγότεροι βέβαια γιατί το αεράκι ήταν δροσερό και οι υπόλοιποι που κρυώναμε προτιμήσαμε τους μεζέδες και την κουβέντα έξω απο το νερό.
Πρίν βγεί ο ήλιος τα έιχαμε μαζέψει φροντίζοντας να αφήσουμε και τον χώρο καθαρό. Απόλαυσα που βρέθηκα αυτό το βράδυ με φίλους, που μοιραστήκαμε στιγμές που ανταλλάξαμε γέλια και που έχω να θυμάμαι με όμορφο τρόπο όλο αυτό, και που κρατάω τώρα το δίπλωμα μου ,που για να τα θυμίζει όλα αυτά γράφει επάνω του

ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ!

Να στε όλοι καλα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: