Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Η προπονητριάρα μου!!!


Πριν ένα χρόνο τέτοια εποχή ανακοίνωνα την έλευση της. Σήμερα μου δίνει "πρόγραμμα " προπονήσεων . Η αλήθεια είναι οτι στην αρχή δυσκολεύτηκα να το ακολουθήσω και ταυτόχρονα να νιώθω δυνατός και γρήγορος, αλλά είναι μόλις δύο μήνες που νιώθω πως έχω πάρει πάλι τα πάνω μου.


Η σχέση προπονητή - αθλητή είναι μια ιδιαίτερη σχέση που βασίζεται σε στοιχεία όπως ο σεβασμός , η εμπιστοσύνη , η φιλία τα οποία ενισχύονται με την πάροδο του χρόνου και κατ επέκταση δυναμώνουν την ίδια τη σχέση. Αυτά όταν ο προπονητής δεν εστιάζεται μόνο στα οικονομικά ( ή όποια άλλα) οφέλη αυτής της σχέσης. Συχνά ο προπονητής γίνεται φίλος δάσκαλος, παιδαγωγός . Αυτή ήταν και η σχέση μου με τον τότε προπονητή μου στις εποχές που έκανα πρωταθλητισμό πριν ακολουθήσω και πάλι την άθληση στον βαθμό που την κάνω σήμερα.


Εδώ και σχεδόν 6 μήνες οι προπονήσεις μου καθώς και οι αγωνιστικές μου επιλογές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτά που προστάζει η προπονήτρια μου. Η ίδια πιθανών έκρινε όταν με ανέλαβε οτι ήμουν "φορτωμένος" και αποφάσισε να με ξεκουράσει και να αδειάσω από τα χιλιόμετρα και την κούραση των προηγούμενων αγώνων. Πολλές φορές επεμβαίνει στη διατροφή μου αλλά και ως προς το πόσες ή ποιές ώρες θα κοιμάμαι. Και μέσα σε όλα αυτά έχω και τη δουλειά που σε μεγάλο βαθμό επηρεάζει τους ρυθμούς της ζωής μου. Τους τελευταίους δύο μήνες με έχει "αμολύσει" πάλι και μαζεύω ώρες και χιλιόμετρα στη προπόνηση για τους αγώνες που όπως συζητήσαμε θέλω να πάρω μέρος. Πραγματικά σαν να είχε δίκιο και να χρειαζόμουν αυτό το διάλειμμα γιατί τώρα δε χορταίνω να τρέχω και να ανυπομονώ να βγω και πάλι για προπόνηση.


Είναι φορές που έχω επιστρέψει με ένα μετάλλιο ή κύπελλο απο κάποιον λαϊκό αγώνα δρόμου και ο ενθουσιασμός της , ίσως η έκπληξη , καθώς τα περιεργάζεται είναι για μένα και αυτά ανταμοιβή. Πρώτη φορά με περίμενε σε τερματισμό, στον περσινό μαραθώνιο της Αθήνας. Σίγουρα δεν τα πήγα όσο καλά όσο περίμενε και αυτό φαίνεται και στις φωτογραφίες που βγάλαμε στο στάδιο. Τα συζητήσαμε .. είπαμε από δω και πέρα καλύτερα.



Σε μια βδομάδα έχω τον πρώτο μου μεγάλο αγώνα για φέτος. 24 ώρες συνεχόμενο τρέξιμο. Αν και δεν θα αλλάξω τη τακτική της προηγούμενης χρονιάς, καλώς η κακώς άλλαξα πολύ τις προπονήσεις μου και είναι λίγος ο καιρός που άρχισα να κερδίζω πάλι το χαμένο έδαφος. Παρόλα αυτά με τη σύμφωνη γνώμη της προπονήτριας πήρα άδεια από τη δουλειά για να αναπληρώσω σε ξεκούραση και σε χαμένες ώρες ύπνου και οι συζητήσεις μαζί της με τις αντιδράσεις της ή τις προτάσεις της μόνο αισιοδοξία και θετική ενέργεια με γεμίζουν. Η διαβεβαίωση της μάλιστα οτι τις περισσότερες ώρες του αγώνα θα είναι εκεί όπως και στους επόμενους αγώνες που θα ακολουθήσουν είναι λόγος να προσπαθώ να αποδίδω τα μέγιστα των δυνατοτήτων μου.


Προχτές ήμασταν βόλτα οι δυο μας .. Εκεί που συζητούσαμε η κουβέντα έφτασε πάλι στους αγώνες. Ρώτησα τη γνώμη της σχετικά με τον 24ωρο αγώνα. Εκείνη κουρασμένη από το να λέμε τα ίδια πράγματα συνέχεια είπε. : "Ουυυου ΟΥΥΥΥΥΥου ΟΥΥ ΟΥ " και κοιμήθηκε.


Μετά τον αγώνα πάλι θα την πάρω αγκαλιά ,θα τη φιλήσω και το έχω και σίγουρο πως λίγες ώρες μετά θα πέσω να κοιμηθώ. Και μετά απο το βαθύ νόημα αυτών που είπε η κόρη μου και προπονήτρια μου , νιώθω πως έχω τον καλύτερο προπονητή του κόσμου.



3 σχόλια:

ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ είπε...

Όπως το λές είναι.. ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΑΡΑ! Και περήφανη για τον μπαμπά-αθλητή της, άλωστε στο είπε και μόνη της:
"Ουυυου ΟΥΥΥΥΥΥου ΟΥΥ ΟΥ " δηλαδή... "Είσαι ο πιο γλυκός μπαμπάς του κόσμΟυυυου. Σε αγαπώ πολύ μπαμπάκα μΟΥΥΥΥΥΥου! Εγώ θα είμαι το αντίδοτο του πόνου σΟΥΥ! Και όχι 24 αλλά 40 ώρες ακόμη κι αν έτρεχες εμείς που σε αγαπάμε τόοοσο πολύ δηλ. εγώ και η μαμάκα μΟΥ θα είμασταν εκεί! άντε να κοιμηθώ και λίγο να αντέξω .. παιδάκι είμαι! (και κοιμήθηκε!)

Να τη χαίρεσαι και να σε χαίρεται! και να έχετε μαζί πολλούς και καλούς τερματισμούς!

gezerlis είπε...

Σας εύχομαι πολλά και πάνω απ'όλα γεμάτα υγεία χιλιόμετρα!

Margo είπε...

Καλή Ανάσταση Γιώργο με υγεία αγάπη πολύ και χιλιόμετρα ακόμα πιο πολλά!

Ένα γλυκό φιλάκι στο ζουζούνι σου:)