Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Να τρέχω να μη κουράζομαι...

Το ωραίο με τα μικρά παιδιά είναι όταν σε κοιτάνε με ένα βλέμμα όλο απορία ή εξερευνητικό και κρέμονται από τα χείλη σου όταν τους λες ιστορίες , άσχετα αν τις καταλαβαίνουν όλες ή ολόκληρες. Εννοώ για παράδειγμα οτι η Βασιλική που είναι πλέον 15μηνών , καταλαβαίνει πως η γατούλα κάνει μαμ και τρώει και κάνει νιάου και μας μιλάει , αλλά δεν θα κατανοήσει μια πιο σύνθετη ιστορία ή ένα περιστατικό που θα της διηγηθώ. Παρόλα αυτά ..και πάλι με κοιτάει με ένα βλέμμα που λες πως ρουφάει κάθε πληροφορία που της δίνεται.

Μια μέρα με κοιτούσε που ετοίμαζα τα πράγματα μου να πάω να τρέξω, ερχόταν κρεμιόταν από πάνω μου, έπαιζε,γελούσε, γκρίνιαζε, όλα. Έτσι πολύ σοβαρά τις είπα οτι ετοιμαζόμουν να πάω στο βουνό να τρέξω, και τις εξήγησα οτι πότε πότε τρέχω και οτι στο δάσος βλέπω τα πουλιά που μένουν εκεί και οτι καμιά φορά τρέχω σε αγώνες που πάνε  αθλητές και άλλα τέτοια..  Πλέον γνωρίζει  οτι πότε πότε ..  και εγώ πάω και τρέχω... με βλέπει που φεύγω ,με βλέπει που γυρίζω και δεν την αφήνω να με αγγίξει αν δεν κάνω πρώτα μπάνιο. Μου δίνει τις κάλτσες μου, παίζει με το ρολόι μου, εξερευνεί ανακαλύπτει συνέχεια..

Πριν λίγες μέρες είχε έρθει η ώρα να τη ταΐσω για μεσημέρι, κάτσαμε σε δυο απέναντι καρέκλες και της είπα έλα να φάμε και να μιλήσουμε.. Αφού η υπόθεση είχε "μαμ" και μάλιστα νόστιμο "μαμ",   δεν υπήρχε περίπτωση  να μη κάτσει..

"Λοιπόν Βασιλική...σήμερα θα σου πω πώς έμπλεξα με το τρέξιμο.. ".  "Μμμμμ" απάντησε η Βασιλική και κατέβασε τη πρώτη της κουταλιά από το κουταλάκι που βαστούσα... Και έτσι άρχισε η ιστορία, μία παύση για μια κουταλιά , συνέχεια,  άλλη παύση...μαμ...συνέχεια .Πότε πότε με διέκοπτε και έλεγε τα δικά της στη γλώσσα των μωρών..γελούσε ..

Της είπα για το μποξ για μερικούς αγώνες μου...για τα αστεία στις μπασκέτες με τον συμμαθητή μου τον Δημήτρη, οτι έχω τρέξει σε πολλές πόλεις, ακόμα  και σε ξένες χώρες  ακόμα και στην Αμερική. Και όλα αυτά με μια χροιά αφήγησης παραμυθιού, και με εξηγήσεις που ένα παιδάκι πιο μεγάλο σίγουρα θα τις καταλάβαινε.. Όπως οτι η Αμερική για να δεις πόσο μακριά είναι, όταν εμείς εδώ έχουμε μέρα, εκεί είναι βράδυ και  κοιμούνται..

Της είπα για το πρώτο αγώνα δρόμου που ήταν η αρχή να ασχοληθώ με το τρέξιμο.. Η ιστορία είναι σύντομη... με πέρασαν σχεδόν όλοι, πολύ μεγαλύτεροι από μένα, κοπέλες, κυρίες μεγαλύτερες, άντρες με κοιλιές κλπ.. τερμάτισα με τη γλώσσα να κρέμεται , σκασμένος , σαν να μην είχα καθόλου πνευμόνια και σε μια θέση προς το τέλος της γενικής κατάταξης....Αυτό που με "έσκασε" ήταν πόσοι που δεν τους έπιανε το μάτι μου για δρομείς  με πέρασαν,αλλά και το πόσο κουράστηκα για 17 χιλιόμετρα...και είπα  εκεί οτι πρέπει να αρχίσω να τρέχω για προπόνηση  .... για να μη κουράζομαι.

Κάπως έτσι τα είπα στη Βασιλική, αλλά όταν της είπα κατά λέξη οτι ήθελα  να τρέχω και να μη κουράζομαι.... σταμάτησα. Το ξανασκέφτηκα και συνειδητοποίησα οτι στην ουσία αυτό με ένοιαξε πιο πολύ..

Η απογοήτευση από το δικό μου σώμα , η κακή φυσική κατάσταση που είχα ...το προηγούμενο αθλητικό μου παρελθόν που δε δικαιολογούσε τέτοια κατάντια...  Έτσι άρχισα να τρέχω πιο συχνά στο πάρκο, γνώρισα παιδιά που τρέχανε, πήγα σε αγώνες από δω από κει.. το ένα έφερε το άλλο και τρέχω τώρα όπως τρέχω. Πληθώρα σκέψεων  στο διάλειμμα για κουταλιά...

Συνέχισα την ιστορία στη Βασιλική , εκείνη συχνά με διέκοπτε με τα δικά της.. τελικά το άδειασε το μπολάκι με το "μαμ".

Αυτό το να τρέχω για να μη κουράζομαι έχει καρφωθεί στο μυαλό μου από προχθές που τάιζα τη Βασιλική , τη μεγάλη μου προπονήτρια.. Ακόμα το δουλεύω μέσα μου σαν σκέψη. Έχει ξαναγίνει να "σκάσω" σε αγώνες ..Να μη κρύβομαι είναι φορές που κυνηγάω και το ρολόι  , και τη θέση έχω κυνηγήσει άλλες φορές..αλλά η κούραση  αυτή είναι ανάλογη της προσπάθειας και όχι απόρροια της απραξίας... όμως σίγουρα πια χάρη στο τρέξιμο σαν χόμπι, δεν  "κουράζομαι".

Και όλες αυτές οι σκέψεις από ένα διάλειμμα ανάμεσα στις κουταλιές με το αλεσμένο φαγητό..

Οι "συζητήσεις" μας  σπάνια είναι γύρω απο τα αθλητικά , και έτσι πρέπει. Είναι κυρίως γενικού περιεχομένου, όπως από που έρχεται το νερό που πέφτει από τον ουρανό όταν βρέχει, πως λένε τον "άντρα" της κότας , και άλλα χαριτωμένα..

Όσο ακόμα δε με βαριέται, περνάμε  ευχάριστα τις ώρες μας και μιλώντας μεταξύ μας ανάμεσα σε παιχνίδια  χορό και φαγητό, λέγοντας ο καθένας  τα δικά του. (πράγμα που φοβάμαι για όταν σε μερικά χρόνια, επαναληφθεί).

Προς το παρόν θα εξακολουθώ να τρέχω για να μη κουράζομαι και ότι άλλο έρχεται μαζί και μέσα σε  αυτό, καλοδεχούμενο.. Η προπονήτρια συμφωνεί.

6 σχόλια:

ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ είπε...

Η Βασιλική λοιπον θα θυμάται με μεγάλη χαρά, περηφάνια κι ευγνωμοσύνη αυτές τις ιστορίες που της αφηγήσε την ώρα του "μαμ" όχι (μονο) για το περιεχόμενο αλλά κυρίως για το γεγονός ότι ο μπαμπας τις αφηγείται αυτες τις ιστορίες! ξοδεύεις χρόνο, αγάπη, στοργή και τρυφερότητα και χαρίζετε στιγμές ο ένας στον άλλον που δεν "μετριούνται" δεν "κοστολογούνται" και δε δε "ζυγίζονται" με κανένα τρόπο. Και η μικρή σου προπονήτρια ήδη το έχει καταλάβει αγαπητέ μας τρεχαλάκη και για αυτό στο ανταποδίδει με τόση επιτυχία "προπονητικά"
Πολλές καλημέρες και στους δυό σας!

Abraxas είπε...

Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μπορούμε να πάρουμε απο τα καμάρια μας. Είναι σίγουρα οι καλύτεροι ακροατές αλλά και οι πιο σκληροί κρητές. Δεν 'λαδώνονται' με τίποτα. Κάθε δευτερόλεπτο που τους αφιερώνουμε μας το ανταπωδίδουν στο 100πλάσιο. Ο μικρός Τετέ μου πλέον όταν γυρίζω απο το τρέξιμο παρατάει οτιδήποτε κάνει και έρχεται να κάνει μαζί με τον μπαμπά διατάσεις!!! Αυτομάτως φεύγει και η κούραση και τα πάντα.

Rini είπε...

Η προπονητρια παντα ξερει. Να την ακους. Τα πιο σωστα πραγματα λεγονται ετσι, σε ανυποπτο χρονο.

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

καλά το πάτε! :-))

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

εγώ πια με την Κόρη (20)u, πίνω κρασί, τσιμπολογώντας και λέγοντας παρόμοιες ιστορίες :-)).

Μαρία Δριμή είπε...

Να πω ότι εμείς οι μαμάδες είμαστε λίγο πιο τυχερές; Εγώ πηγαίνω με τη μεγάλη μου κόρη στα καταστήματα και δοκιμάζουμε ρούχα, κολόνιες, καλλυντικά. Μετά πίνουμε καφέ και κουβεντιάζουμε τα γκομενικά τους...
Καλημέρα, Γιώργο. Να είσαι πάντα ερωτευμένος με την κόρη σου...