..και ύστερα είπα να κοιτάω το σπίτι μου και τη δουλειά μου μονάχα..

Αυτό είναι κάτι που διάβασα σε έναν τοίχο κοντά στο σπίτι μου και κάθε φορά που περνάω από εκεί , σηκώνω το βλέμμα μου να το ξαναδιαβάσω.Θα μου πεις τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με το τρέξιμο αλλά θα το εξηγήσω πιο κάτω..


Θέλω να αποφεύγω τέτοιες αναρτήσεις και θα προσπαθήσω να το κάνω. Ο Τρεχαλάκης έχει άλλον χαρακτήρα από το να εκθέτει παράπονα ή πικρίες. Ας είναι αυτό η εξαίρεση...

Οι φίλοι μου με ξέρουν , ξέρουν πώς σκέφτομαι , πώς τρέχω, πως σκέφτομαι για το τρέξιμο κτλ.Είναι για μένα ένα κομμάτι της καθημερινότητας μου, είναι αυτό που με γεμίζει , με ξεκουράζει, είναι όλα αυτά που περιγράφουμε όλοι όσοι τρέχουμε .Τι γίνεται όταν κάνοντας το χόμπι σου ταυτόχρονα στεναχωριέσαι;

Πολλά χιλιόμετρα, λίγα χιλιόμετρα, έχω τρέξει σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, έχω βιώσει την εμπειρία συμμετοχής σε διοργάνωση του εξωτερικού, μικροί και μεγάλοι αγώνες. Καινούργιοι φίλοι, νέες γνωριμίες , νέες εμπειρίες , νέα πρόσωπα, επιτυχίες και απογοητεύσεις..

Είναι φορές όμως που λέω συχνά οτι όταν έτρεχα μόνος μου στο πάρκο με ένα οποιοδήποτε, τυχαίο ζευγάρι παπούτσια και δεν ήξερα ούτε αγώνες, ούτε τίποτα και κανέναν από τον χώρο αυτό, μερικές φορές ήμουν καλύτερα από ότι είμαι τώρα. Ο καλύτερος του χωριού που λέει η παροιμία.

Είμαι περήφανος όμως για τους φίλους που έχω κάνει μέσα από το τρέξιμο, μέσα από αγώνες και χαλαρά τρεξιματάκια σε στυλ προπόνησης.Φίλοι που μπορούμε να μιλάμε και για πράγματα πέρα από την άθληση, πράγματα πιο προσωπικά. Φίλοι που με τον τρόπο τους με βοηθάνε να είμαι καλά. Αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα.

Δυστυχώς υπάρχουνε και οι "φίλοι". Πάντα υπάρχουνε και "φίλοι". Συναθλούμενοι που βγάζουν κακία και ζήλια μέχρι τους ρομαντικούς επαναστάτες του χώρου που μιλάνε άσχημα για σένα επειδή δεν δέχεσαι να γίνεις υποχείριο τους. Είναι χαρακτηριστικό και αυτό ανθρώπινης συμπεριφοράς.Σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων , όσο πιο μεγάλη είναι τόσο πιο πολλές διαφωνίες και διαφορές παρουσιάζονται.Το κίνημα λοιπόν των δρομέων κατά τη γνώμη μου είναι στη νηπιακή του φάση ακόμα και συνέχεια εξελίσσεται.Μέσα εδώ λοιπόν , άρχισα να στενοχωριέμαι.. Υπάρχουν άνθρωποι με επιρροή στους αφελείς , άλλοι με μικροσυμφέροντα , άλλοι με αναμεταξύ τους διαφορές και άλλα τέτοια...

Έφτασε στα αυτιά μου οτι κάποιος μιλάει άσχημα για μένα και έχει και άδικο.Τον είχα ακούσει στο παρελθόν να μιλάει άσχημα για άλλους και σκέφτηκα οτι αποκλείεται να μη με πιάσει και μένα στο στόμα του, στον "πολιτικό " του λόγο. Τελικά αυτό έγινε και στεναχωρήθηκα πολύ. Αυτός που σχεδόν κατηγορεί αυτούς που τον "φωτογραφίζουν" με αρνητικά σχόλια και το φωνάζει οτι είναι ανέντιμο, έκανε το ίδιο. Μιλάει άσχημα σε φίλους μου, σε παιδιά που εκτιμώ σαν αθλητές αλλά κυρίως για τον χαρακτήρα τους και πιστεύω οτι είναι αμοιβαίο και από την μεριά τους. Η επίδοση θα έρθει , θα φύγει, ο χαρακτήρας είναι όμως αυτός που σε συνοδεύει μέχρι το τέλος.

Έσκασα, δεν ήξερα τι να κάνω. Είναι και άλλα στη μέση . Με τη διπλωματία δεν τα πάω καλά με πνίγει το δίκιο και στο τέλος το χάνω. Εγώ θέλω να μην ενοχλώ κανέναν και να μην με ενοχλεί κανείς. Είμαι πολλές μέρες στενοχωρημένος. Όπως και να το κάνεις δεν γίνεται να είναι όλοι ευχαριστημένοι και εσύ κομμένος σε χίλια δύο κομμάτια.Στην τελική αυτοί που με ξέρουν , ξέρουν ποιος είμαι και δεν νομίζω να επηρεαστούν από τις σαχλαμάρες και τον πολιτικό λόγο κάποιου τρίτου.

Θυμήθηκα τον τοίχο...

....και ύστερα είπα να κοιτάω το σπίτι μου και τη δουλεία μου μονάχα...