Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Ευχίδειος Άθλος..


"Καλοκαίρι του 479 π.Χ.
Στους πρόποδες του Κιθαιρώνα, έξω από τα τείχη των Πλαταιών στον κάμπο γίνεται η σπουδαιότερη και πιο καθοριστική μάχη των Ελλήνων κατά των Περσών. Η νίκη κατά του εχθρού συντριπτική. Η χαρά των νικητών μεγάλη. Όμως οι Πλαταιείς δεν ησυχάζουν. Πιστεύουν, πώς η παρουσία και μόνο των βαρβάρων έχει μολύνει το πυρ που έκαιγε στο βωμό της πόλης τους.


Οι άρχοντες της πόλης, καλούν αμέσως μετά τη μάχη, τον οπλίτη ημεροδρόμο τους, τον γοργοπόδαρο Ευχίδα. Η αποστολή του είναι να πάει αμέσως στους Δελφούς και να φέρει πίσω καθαρό και εξαγνισμένο πυρ από το ιερό του Απόλλωνα.


Η κούραση από τη μάχη μεγάλη, η αποστολή όμως μεγαλύτερη και ιερή. Ο Ευχίδας ξεκινά αμέσως, Τρέχει συνεχώς ανάμεσα σε χαράδρες, δάση, βουνά και στενά μονοπάτια. Φτάνει στους Δελφούς. Εξαγνίζει το σώμα του στην Κασταλία πηγή, φορά δάφνινο στεφάνι., παίρνει καθαρό πυρ από το ιερό του Απόλλωνα, και επιστρέφει στις Πλαταιές, σε 24 περίπου, ώρες διανύοντας απόσταση 1000 σταδίων δηλαδή σχεδόν 200 χλμ. Ο Ευχίδας παρέδωσε το ιερό πυρ και αμέσως μετά εξέπνευσε περνώντας για πάντα την πύλη της αιωνιότητας.


Ο άθλος του ημεροδρόμου Ευχίδα, αποτελεί έμπνευση αλλά και πρόκληση σ’ ένα σύγχρονο δρομέα τον Παναγιώτη Αντωνόπουλο, όταν με θαυμασμό διαβάζει αυτή τη σελίδα της ιστορίας μας. 1-2 Μαΐου 1993 ξεκινά την προσπάθεια ν’ αναβιώσει τον άθλο του Ευχίδα και τα καταφέρνει.


Έτσι έγινε η αρχή..."



Οι αγώνες δρόμου που έχουν ρίζες πάνω σε κάποιο ιστορικό γεγονός, που στην ουσία αναβιώνεις , τρέχεις μια διαδρομή που κάποιος πολλά πολλά χρόνια πίσω την έτρεξε , όχι όμως για την ψυχαγωγία του, αλλά γιατι κυρίως ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου ή για να μεταφέρει κάποια σημαντική είδηση είναι απο τους αγώνες που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και είναι συχνά απο μόνοι τους ένα μάθημα ιστορίας ή η αφορμη για να αναζητήσει αργότερα ο δρομέας κάποια ιστορικά στοιχεία για το συγκεκριμένο γεγονός.


Πιστεύω οτι όλοι οι δρομείς αυτών των αποστάσεων έχουν βάλει νοερά τον εαυτό τους στη θέση του αρχαίου δρομέα, του άγνωστου ή του επώνυμου ημεροδρόμου, την ώρα που βρίσκονται μόνοι τους να τρέχουν στον ίδιο δρόμο που πριν δυο και βάλε χιλιάδες χρόνια έτρεξε κάποιος πρόγονος μας, που έμεινε για το κατόρθωμα του, την προσύλωση στον σκοπό του και την υπέρβαση, στην ιστορία.


Άν και η ιστορική διαδρομή έιναι απο τις Πλαταιές μέχρι τους Δελφούς και επιστροφή στις Πλαταιές ... καθιερώθηκε απο το 2000 σαν αγώνας ο " Ευχίδας" μόνο απο το ένα μέρος στο άλλο χωρίς την επιστροφή.Οι αθλητές έχουν να καλύψουν 107,5 χιλιόμετρα και η διαδρομή διασχίζει τη Δυτική Βοιωτία από Νότο προς Βορρά, και είναι η πραγματική κατά το δυνατόν . Το ανάγλυφο της περιοχής είναι έντονο, οι υψομετρικές διαφορές μεγάλες είναι δύσκολη και επίπονη, αλλά ταυτόχρονα όμορφη και ενδιαφέρουσα. Οι αθλητές ανεβαίνουν και κατεβαίνουν το όρος των Μουσών Ελικώνα, φτάνοντας σε υψόμετρο 1050 μ. διασχίζοντας υπέροχα τοπία φυσικής ομορφιάς. Όταν τερματίσουν στους Δελφούς, στο κέντρο της γης, νερό από την Κασταλία πηγή, ένα δάφνινο στεφάνι και το ζεστό χειροκρότημα όλων τους περιμένει.


Το 2005 έγινε το μεγάλο τόλμημα , δηλαδή να γίνεται παράλληλα και αγώνας με εκκίνηση και τερματισμό στις Πλαταιές που όμως λανθασμένα έμεινε να αποκαλείται ο "διπλός Ευχίδας". Έτσι με την έλευση τους οι δρομείς στους Δελφούς παίρνουν τον ίδιο δρόμο που ακολούθησαν πρίν , μέχρι να φτάσουν στην πλατεία των Πλαταιών οπου στον τερματισμό τους έχουν διανύσει το σύνολο 215 χιλιόμετρα.


Όταν μπήκα σιγά σιγά στον χώρο των υπερμαραθωνίων αποστάσεων , κάποιοι φίλοι μου μου κάνανε συχνά λόγο για τον "Ευχίδα". Ένας φίλος μου απο τους καλύτερους δρομείς του χώρου μου είχε πει κατα λέξη .. " δεν είναι αγώνας.. ειναι ταξίδι". Και πράγματι αν τα βάλεις κάτω.. με 100 χιλιόμετρα δρόμο ,πράγματικό ταξίδι είναι αλλά και ο τρόπος που δουλεύει το μυαλό οι σκέψεις που βγαίνουνε μπροστά .. και αυτές "ταξίδι" είναι. Πόσο μάλλον τα 215!!!


Νιώθω τυχερός που έχω αξιωθεί να πάρω μέρος και στα 107μιση και στα 215 χιλιόμετρα και να τα τερματίσω αξιοπρεπώς. Την πρώτη φορά πήγαινα στο άγνωστο. Τα 100 χιλιόμετρα ήταν απόσταση που την είχα πλέον στα πόδια μου αλλά όχι σε διαδρομή με τέτοιες δυσκολίες και τελευταία στιγμή είχα μείνει και χωρίς όχημα υποστήρηξης. ΄Ετσι στάθηκα στην αφετηρία με ένα μπουκάλι νερό στο χέρι και μια ζώνη φορτωμένη πράγματα που πιθανόν να χρειαζόμουν στον αγώνα , μέλι, ηλεκτρολύτες , κτλ που δεν το περίμενα προς έκπληξη μου οι σταθμοί ανεφοδιασμού ανα λίγα χιλιόμετρα υπερκάλυπταν τις ανάγκες μου έτσι ξεφορτώθηκα νωρίς το περιττό βάρος.


Στον τερματισμό δεν με περίμενε για πρώτη φορά κάνένας δικός μου , όμως η υποδοχή των θεατών, των διοργανωτών .. όλη αυτή η άτμοσφαιρα .. ήταν δικοί μου άνθρωποι.. και ακόμα και σήμερα σκέφτομαι πως είχε δίκιο ο Κώστας και οτι όλο ήταν "ταξίδι".


Αυτή τη χρονιά δοκίμασα κάτι ακόμα παραπέρα. Αν και φορτωμένος χιλιόμετρα απο έναν κοντινό αγώνα υπεραπόστασης, μπήκα να κάνω τον "διπλό Ευχίδα". 215 χιλιόμετρα. Αυτά όμως δεν είναι παραδείγματα προς μίμηση, περισσότερο απερισκεψία είναι , το να ρισκάρεις έναν έυκολο πλεόν τραυματισμό τρέχοντας μεγάλους αγώνες τον ένα πίσω απο τον άλλο. Έτσι μέχρι τελευταία στιγμή λίγοι ξέρανε τι πήγαινα να κάνω και αυτό μόνο και μόνο για να γλυτώσω τις συζητήσεις του τύπου, τι πας να κάνεις τώρα. Είχα τους λόγους μου , θα τους αναλύσω άλλη φορά , η ουσία είναι οτι τελικά όλα πήγαν καλά.


Φέτος όμως κάποιοι "κρέμασαν" τον Παναγιώτη και ο αγώνας είχε ελλείψεις..αλλά μόνο απο το πάθος του και την κατάθεση ψυχής που κάνει για να γίνει αυτος ο αγώνας, αυτός ο άνθρωπος με έχει κερδίσει. Έτσι εμένα μου έμεινε η εντύπωση οτι του χρόνου θα είναι πάλι όλα καλά.


Θέλω να γράψω πολλά που έζησα που ένιωσα εκεί αλλά θέλω και να αποφύγω ένα κουραστικό για τον αναγνώστη κατεβατό, οπότε περιστασιακά θα καταθέτω περιστατικά και απο εκείνον τον αγώνα. Για την ώρα ήθελα να κάνω αναφόρα στην ιστορικότητα της διαδρομής, που μόνο διαβάζοντας το γιατί ο Ευχίδας πήγε πάνω κάτω, ο νους πηγαίνει σε άλλες εποχές σε άλλες αξίες. Τα σκεφτόμουν πάλι σήμερα που κοίταγα κάτι αναμνηστικά απο τον αγώνα.





Υ.Γ.

Ο εμπλουτισμός της αναρτησης με πληροφορίες εγινε απο την ηλεκτρονικη σελίδα της διοργάνωσης http://www.euchidiosathlos.gr/ οπου τους ευχαριστώ για την παραχώρηση τους.